En vol goede moed gingen we richting Perth

Zaterdag avond kwamen we aan in hunters hill. Een park gelegen aan het water en uitzicht op de Harbour bridge. Een park waar veel gezinnen samen komen om te bbqen, zwemmen en te relaxen. Ons eerste nachtje slapen in ore mobile home. Mijn eerste nacht slapen verliep helaas niet als gehoopt maar daar kwam al gauw verandering in. Smorgens vroeg op om veel te ondernemen, zelf op pad met de auto om te wennen aan al het omgekeerde hier rond 8u lekker bbqen met de boy's en savonds vroeg erin. Ik kon er wel aan wennen. Woensdag ochtend half 10 Auto was gecheckt, ramen waren geblindeerd, de halve ikea was leeg gehaald en karen en ik waren er klaar voor. En daar gingen we. .Na een heerlijk ontbijtje op bed en een hele lieve brief van mijn lieve vriendin Annika namen we tijdelijk afscheid van de boy's. Gelukkig maar voor eventjes. In December zien we jullie weer :)

En daar gingen we..

Na een heerlijk ontbijtje op bed en een hele lieve brief van mijn lieve vriendin Annika namen we tijdelijk afscheid van de boy's.

De eerste 200 km ging perfect. De eerste tankstop hadden we gehad en we konden met een volle tank zeker 500 km vooruit. Tot het moment (10 min daarna ) er allerlei lampjes op het dashboard gingen branden de auto begon te tikken en we de temperatuurmeter ipv dichterbij de C op H zagen staan.

"Je moet je voorstellen in the middle of nowhere alleen maar tuuterende vrachtwagenchauffeurs en simpelweg alleen maar bomen om je heen.  ' blij met de tip van mams zorg dat je voldoende drinken bij je hebt. ;) gedaan mam!

Met mijn hand omhoog houdend bij 35 graden langs de snelweg stopte er vrijwel direct iemand. Deze beste man adviseerde ons om lid te worden van de nrma. Een soort van wegenwacht bij ons. Dit dus maar direct gedaan. Een telefoongesprek van 30min en bijna $ 300 verder arriveerde de bus. Om een lang verhaal toch nog iets in te korten. De slang van de koelvloeistof was lek en met een flinke rol tape eroverheen konden we volgens hem wel 90km rijden naar het dichtstbijzijnde dorpje. Daar aangekomen kwamen we politie tegen. Wij ons verhaal gedaan en met een grote glimlach en zwaailichten nog aan bracht hij ons naar een auto garage. 6 vriendelijke harde werkers hebben onze auto 2 uur lang helemaal nagekeken. Nadat ze een proefrit gemaakt hadden en wij weer flink wat dollars armer waren gaven ze ons nog een laatste tip mee.

Take the princess highway. Its beautiful. But don't drive when its dark. There are 2m skippy's and it's very dangerous.

200 km verder, 6 dooie skippy's ( lagen er al ) 3 aangereden wombats ( ook al ) en 16 stijle hellingen waar je maar 25km per uur mocht kwamen we dan eindelijk aan in batemans bay. Zie Google maps!

It was a very long day and I almost lost hope. I also lost the inside of my wallet. If you find it please contact me.

I'm glad we made it so far. Now I'm tired so
I'm going to sleep! Tomorrow is new day!

The journey not the arrivals matter.

Have a good day for all!
X