Bolivia Juli 2016 - Reisverslag uit Uyuni, Bolivia van Ailene Broek - WaarBenJij.nu Bolivia Juli 2016 - Reisverslag uit Uyuni, Bolivia van Ailene Broek - WaarBenJij.nu

Bolivia Juli 2016

Door: Ailene van den Broek

Blijf op de hoogte en volg Ailene

12 Juli 2016 | Bolivia, Uyuni

Tussen het harde werken is er af en toe tijd om te reizen.
Een crossing naar Bolivia, met de hoop dat ze me 6 maanden Peru zouden geven!

Cuzco – Puno
Puno – Copacabana – La Paz
La paz - Uyuni.
Een afstand van + 1150 km, een dubbele grensovergang, die gelukkig voor ons goed en vlot verliep. Mede reizigers in onze bus kwamen er gelukkig op tijd erachter dat de datum van hun stempel niet juist was.

La paz, een grijze, stinkende stad. Met ongeveer 900.000 inwoners. Maartje en ik vonden het beide niet echt een succes. Behalve dan de broodjes ei met avocado en worstjes.
De tour die je daar kon doen was een skilift In de stad La Paz in Bolivia wordt er gebouwd aan het grootste liftnetwerk ter wereld. Met een lengte van bijna 11.5 kilometer en daartussen 11 stations krijgen de straten van La Paz weer een beetje lucht. Het bijzondere van de Teleferico kabelbaan is dat het in eerste instantie niet voor toeristen gebouwd is, maar als functie heeft de bewoners van La Paz vlot, veilig en goedkoop over grote afstanden te kunnen vervoeren. De Teleferico moet het overvolle verkeer in de stad ontlasten en de hoeveelheid uitlaatgassen terug dringen.

Wie al eens in La Paz geweest is weet dat dit geen overbodige luxe is. De Teleferico kabelbaan bestaat uit 3 verschillende routes: Rood, Geel en Groen (de kleuren van de Boliviaanse vlag) en loopt via deze drie routes door de lengte van de vallei tot bovenin El Alto. Het is voor de stad een enorme boost en zelfs een trekpleiser aan het worden. De kabelbaan is ook een prachtige attractie om optimaal van de indrukwekkende uitzichten over La Paz en de besneeuwde bergtoppen van de Cordillera Real te kunnen genieten. Om er midden in de lopen is niet mijn ding, maar om ht van boven te zien was bijzonder. Bovendien kost het ook nog eens erg weinig, voor 3 Bolivianos (40 Eurocent) kun je elke route van de Teleferico gebruiken.Tussendoor kun je uitstappen waarbij je de begraafplaats van La paz kunt bezoeken.

Na een nachtje La Paz zouden we aan onze reis beginnen. Een busreis van 10 uur. La paz – Uyuni Waarvan ik zeker 9u heerlijk geslapen had. Vroeg heel vroeg, koud heel heel koud in de ochtend kwamen we aan. Gelukkig was er in het dorp een cafe open. Nog eventjes snel gebruik maken van Wifi.

Tour 4X4
Salar de Uyuni (Zoutvlakte). 3 fantastische dagen en 2 ijs koude nachten.
Deze geweldige tocht heeft ons naar één van de hoogtepunten van Bolivia gebracht, Salar de Uyuni! Dit is de grootste zoutwoestijn ter wereld. 40.000 jaar geleden lag hier het Minchinmeer dat opgedroogd is en een zoutlaag van op sommige plekken tot wel 20 meter dik achterliet. Er wordt geschat dat het meer 10 miljard ton zout bevat, waarvan ongeveer 25.000 ton jaarlijks weggehaald wordt voor verkoop Dit gebied laat je hersenen denken dat je omringt word door ijs. onvergetelijk en op zeer grappige wijze fotogeniek. We hebben geslapen in een echt zouthotel, zien prachtige gekleurde meren, geisers, flamingo’s, sneeuw en nog veel meer. Een gebied dat nauwelijks bewoond is. Op 4000 meter boven zeeniveau ligt, en zoveel diversiteit aan natuur heeft.

Rond 11.00 kwam onze 4X4 aanrijden. Maartje ( uit Nijmegen ) en ik kregen gezelschap van 4 toppers uit Brazilië. Deze mensen hebben voor mij de tour tot onvergetelijk en geweldig gemaakt! Nu moet ik mijn vriendinnetje Maartje alweer missen. Maar Nima is gelukkig maar 40 min. Samen hebben we onze laatste inkopen gedaan. Fruit, bizar wat je trouwens voor druiven betaald, een klein handje druiven: 20 Boliviaanse sol! En voor 10 mandarijnen betaalde je 5 sol. Wel, ze waren in ieder geval ontzettend lekker.

Allereerst gingen we naar een treinkerkhof waar je de oudste locomotieven van Bolivia kunt bezichtigen. Zo'n drie kilometer buiten het woestijnstadje Uyuni op de hoogvlakte in de Andes in Bolivia vind je het grootste en merkwaardigste treinkerkhof ter wereld, de Cementerio de Trenes de Uyuni. Hier staan lange rijen stalen giganten die geteisterd worden door de zoute winden op de Salar de Uyuni, de droogste zoutvlakte ter wereld. Uyuni was ooit een belangrijk spoorwegknooppunt dat verschillende steden met elkaar verbond en aan het begin van de 19e eeuw werden er grootste plannen gesmeed voor een nog uitgebreider spoorwegnetwerk dat echter nooit tot stand kwam. De treinen werden simpelweg achtergelaten en zo ontstond het kerkhof.

Daarna begon onze onvergetelijke tocht door een zoutlandschap. Deze indrukken van de zoutvlakte zullen voor altijd in mijn herinnering blijven.

Salar, Een enorme zoutvlakte van zo´n 200 bij 200 km. En om het toeristisch te maken hebben ze een hotel gemaakt van ZOUT. Alles van zout dus: muren, vloer, bed (gelukkig wel met zacht matras erop). Hier hebben we onze eerste nacht doorgebracht. De verzorging was perfect, voldoende warm water voor thee en koffie. En de warme maaltijd was heel erg lekker! Een grote schaal met patat, worst, rundvlees, tomaten, paprika ui en een soort van sausje. Vergelijkbaar met kapselon, alleen dan veel lekkerder.

Het grootste nadeel van deze hoogte en de tijd van het jaar is dat het zodra het donker is ontzettend KOUD is. En het zelfs kan gaan sneeuwen. Berichten hier geven weer dat het weer in 5 jaar niet zo slecht is geweest. Bijkomend dat ze ook in Bolivia geen verwarming kennen. Stroom ook niet, licht is er via (auto)accu´s als ze opgeladen zijn, en tegen een beetje betaling is er een lauwe douche. De twee nachten hebben we allemaal ook met 3 lagen kleding in een slaapzak doorgebracht.

Alles nam ik voor lief toen ik de ongelooflijke mooie natuur van dit gebied zag. Nu ik op mijn camera terug kijk kan ik nog geen keuze maken welke foto’s ik met jullie wil delen. Ze zijn allemaal zo ontzettend mooi! Meren en woestijnen in allerlei kleuren, flamingo´s, warmwater baden, geisers, lama´s, condors, een wilde vos, Isla de Pescadores een eiland midden in de zoutwoestijn met cactussen van meer dan 1000 jaar oud. Die dingen waren groot, heel groot! En mijn geweldig lieve nieuwe vriendjes uit Brazilië!

Op de 2e dag moesten we 5u opstaan en zouden we rond half zes vertrekken. Dit om van de zonsopkomst aan de Laguna Colorada te genieten. Dit verliep echter een beetje anders dan gepland.
Ik maakte ´vond ik zelf’ nog een leuk grapje door tegen mijn Braziliaanse vriendjes te zeggen dat er nog wel eens sneeuw kon vallen. Dat grapje werd na een steenkoude nacht werkelijkheid. En blij dat ze waren! Maartje en ik trouwens wat minder.

De dagen waren zo gezellig, er werd gecommuniceerd in het Engels, Spaans, Portugees en zelfs sommige woorden in het Nederlands. In 2019 gaan 2 van onze Braziliaanse vrienden trouwen, de uitnodiging krijgen we zodra de datum bekend is. Ik kan werkelijk niet wachten en begin al met sparen! Aline, mijn bijna naamgenoot is zeer waarschijnlijk niet mijn dubbelganger in uiterlijk maar wel in innerlijk! Zoveel raakvlakken, zoveel dezelfde gekke manieren, geluiden en streken. Geweldig!

Goed, onze jeep vertrok niet om 05.30 maar 2u later dan gepland De baden konen we niet doen, dit omdat de weg ernaar toe te lang zou duren. wel hebben we in de sneeuw bij de geisers gestaan. Hier kwamen we ook direct aan op het hoogste punt van onze expeditie, we zijn op 5000 meter boven de zeespiegel. Het is was hier zo koud, we liepen rondom de mysterieuze geisers, ze spugen heet water de lucht in. Ons bezoek aan een vrouwenwoestijn, waar de wind de kleuren elk een lijn geven. De rotsen die hier geformeerd zijn in vele kleuren zijn prachtig. Hierna arriveren we aan de voet van de vulkaan Licancabur en aanschouwen we de parel van het reservaat de Laguna verde (het groene meer). Hier kunnen we onze lunch pauze inlassen. Met zo weinig werd er zo iets lekkers klaargemaakt.

Daarna gingen we verder naar de volgende edelsteen in het gebied, la laguna colorada(gekleurde meer), dit is de grootste flamingo broedplaats van het gebied. De rode kleur van het meer en de veren van de flamingos komt door het effect van de zonnestralen en de wind op de algen en het plankton.

Een spannende reis van 10+ uur bracht ons terug naar Uyuni.
Een volgende reis van maar liefst 27u bracht me weer thuis, thuis in Cuzco.
bij de grensovergang hebben ze me maar liefst 6 maanden gegeven! Happy me.
Nu ga ik de tijd nemen om de foto’s uit te zoeken.

(p.s. voor de geïnteresseerden: wij hebben na flink afdingen 740 B. sol betaald. Inclusief slaapzak. 3 dagen 2 nachten. (Hier kwam nog wel de intree van het nationaal park en de ticket van het cactus eiland bij.


  • 12 Juli 2016 - 20:44

    Iet Wopereis:

    Wat een spannende reis heb je weer gemaakt, geniet er van meid, heerlijk om dit allemaal te lezen...

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ailene

“Explore. Dream. Discover.” Twenty years from now you will be more disappointed by the things you didn’t do than by the ones you did do. So throw off the bowlines, sail away from the safe harbor. Catch the trade winds in your sails. http://www.youtube.com/watch?v=Mwx3RvDWvDM

Actief sinds 06 Aug. 2013
Verslag gelezen: 501
Totaal aantal bezoekers 43531

Voorgaande reizen:

10 September 2013 - 10 September 2014

Australië - Nieuw-Zeeland - Indonesië - Thailand

Landen bezocht: