Laos 2014

- Thailand - Laos
Tijdelijk weg van het bijzonder mooie Thailand.
Weg van al het lekkere en vooral goedkope eten en drinken. Weg van veel voor weinig, luxe voor niks en van de prachtige natuur, van rijk en arm, van prachtige buiten spelende kindjes, 7/11, tosti's in de ochtend, ontzettend leuke en gezellige backpackers..

Sexende zwerfhonden, stinkende marktjes, vieze zure soep en irritante
mafkezen, overal en vooral tijdens het eten wanneer je daar helemaal geen behoefte aan hebt. Hoewel ik dit in 2009 destijds ook wel had, lijkt het alleen nog maar erger geworden. Waar je ook staat, zit of loopt telkens komt er wel een gek die je van alles aan probeert te smeren. Het leuke aan samen reizen met boyd is, dat ik telkens zeg dat hij de baas is en dus het geld heeft. Sa bai dee, kob chai lai lai, welkom in Laos!

In vergelijking met Thailand ga je wanneer je naar Laos gaat weer iets verder terug in de tijd.
Kleine, hobbelige zandwegen met huisjes bestaande uit riet en bij elkaar geraapt afval. Veel kleine afgelegen dorpjes, als ik het zo mag noemen. Vaak telt een dorp 10 huisjes en 1 daarvan verkoopt drinken en eten waarbij je bij het zien van de houdbaarheids datum al de rillingen krijgt.

Of je nou in een vrachtwagen of auto zit. Op een brommer of een fiets het is je aan te raden ten alle tijde te stoppen voor koeien, geiten en varkentjes die op de straat lopen. Want wanneer je denkt dat ze voor jou aan de kanten gaan heb je het flink mis. De wegen zijn op de meeste plaatsen (in vergelijking met enkele jaren geleden) goed aangelegd en met een beetje mazzel vind je soms richtingaanwijzers die leiden naar een waterval of cave. Maargoed dan moet je knipperen met je ogen even laten.

Engelssprekende locals zijn zeer zeldzaam. Toch merk je ook hier wel dat overal waar veel toeristen komen de mensen de engelse taal redelijk beheersen. (Vooral in verkoop en geld zaken ) Iets waar we beide ontzettend blij mee zijn is dat je in verschillende steden de westerse keuken terug vind. Na allebei goed ziek te zijn geweest is goed en veilig eten zeker een must.

In sommige hotels en restaurants hebben ze wifi. ' Bo dee " (ofterwijl of het werkt valt jammer genoeg altijd af te wachten) Ondanks dit stapje terug is laos bijzonder genoeg en voel ik me ondanks het zien van het extreem arme en de onmogelijkheid tot volledige communicatie " ka lou na wao xa xa" heeft Laos ook zoveel te bieden.
Het prachtige berglandschap, de Mekong rivier die steeds aan je zijde stroomt, de mensen die op elk moment van de dag en in welke situatie dan ook oprecht vriendelijk zijn en interesse in je tonen (Sabaideeeeee waarvan ik eerst de betekenis niet wist. En dan maar telkens mijn naam riep).
De straathonden waarbij ik iedere keer aan mijn lieve Joy en Luna denk die vast en zeker weer liggen te dromen op de bank. De kuddes die banjeren over de straat, de bijzondere overnachtingsplekken aan de rivier waarbij je in de avond miljoenen sterren ziet.

Het zijn voor mij vooral de kleine momenten die het zo bijzonder maken.
Een land waar we nu alweer bijna 4 weken zijn en waar ik tot nu toe weer mooie herinneringen aan heb.

16 januari vanuit Chiang Khong (Thailand) gaan we met de bus naar Huay Xai. In het kleine plaatsje Huay Xai begint onze reis naar Laos. Dit ligt vlak bij de grens van thailand. Ons visum was na een vervelend voorkuipend frans koppel gauw binnen. 35$ voor een maand.

Huay Xai > Luang Prabang – Vanuit Huay Xai namen we de 2 daags durende slowboat over de Mekong naar het sfeervolle Luang Prabang. Tijdens de tocht over de Mekong hadden we 1 overnachting in het plaatsje Pak Beng. Tevens een dorpje waar je de lekkerste muffins kunt halen. Savonds gezellig met een aantal andere jonge reizigers gegeten. In de ochtend is het uitzicht waanzinnig kun je badderende olifanten spotten.

17 januari onze eerste stop : Luang Prabang, een prachtige stad aan de Mekong rivier. Smorgens wanneer net de zon opkomt is het uitzicht onwaarschijnlijk mooi.
Ook hier weer kun je vele tempels bekijken en zouden er als het goed is ook meer backpackers aanwezig zijn. De slowboat is zeker iets wat niet mag ontbreken tijdens je reis van Thailand naar Laos, maar laat het in ieder geval een graad of 40 zijn.
Als 2 vluchtelingen bepakt met alles wat we maar konden vinden en alleen een cm zicht zaten wij te rillen van de kou. De reis kon niet snel genoeg gaan. Het uitzicht maakte overigens wel veel goed. Laat in de middag kwamen we aan in Luang Prabang. Wat was het een gedoe om uiteindelijk je koffer beschadigd en wel terug te krijgen. Eindelijk weer reizen met een tuktuk. Aangekomen bij ons geboekte hotel via agoda bleek de samenwerking ook hier niet helemaal te kloppen. Ontzettend blij waren we met een upgrade waar we vervolgens 3 nachten heerlijk hebben genoten. Het leek wel een spa en hotel in 1.

3 dagen in luang Prabang waren heerlijk! De tijd werd vooral gevuld met badderen en badderen. Badderen in de ochtend en ook voor het naar bed gaan. Na 3 dagen hadden we beide een huid van een 90 jarige. Een wel heel speciaal bad hebben we beide ook nog buiten het hotel gehad. En wel samen met ollie de olifant. Ik had al eens een olifanten trekking gedaan, wat ik destijds heel bijzonder vond. Maar dit was toch wel 1000 maal leuker. De foto op mijn Facebook geeft dit ook duidelijk weer. Ook heb ik naar 5 maanden eindelijk weer kunnen proosten met een liefmans, en wel op de verjaardag van mijn lieve vriendin milou.

Reizen met openbaar vervoer in Laos :
De tuktuk's zijn mijn nummer 1. Wel wanneer we het hebben over afstanden tot 10km. Lekker opgepropt met te veel mensen " 10 " in een kleine ruimte, en klein bankje waar plaats is voor 6. Achterop hangend waarbij je alles buiten ziet.

Scooters staan voor nu op nummer 2. Hoewel 4 dagen achtereen wel iets te veel van het goeie is.

Maar om van stad naar stad te gaan pak je al gauw de bus hier. Waar de bus stopt, wanneer en hoe en of we juist aankomen zijn allemaal grote vraagtekens. Waar en hoelang we pauzeren voor plas in een gat en eetpauze? Je mag van geluk spreken als ze stoppen. En dan wil ik plassen langs de kant van de weg omdat het kan zeker niet vergeten.
De beste manier om om te gaan met de Lao mentaliteit? Denk maar aan een mix van antilianen en Spanjaarden. Wat vandaag niet komt, komt volgendjaar wel, afspraken maken kennen ze niet en alles kan rustig aan.Zo heb je de bijzondere maar vaak lang durende lokale bussen. Deze stoppen erg vaak, meestal gewoon op aanvraag waar mensen willen uitstappen of opstappen. In deze bus zijn zowel mensen als scooters als levende kip in zak welkom.
Ook heb je de VIP bussen zijn niet meteen luxer maar vaak iets directer. Stoppen niet overal en je zit vaak iets comfortabeler.
Je koopt hier geen ticket maar het zijn zelfgemaakte aantekeningen op een afgescheurd briefje. Garantie is helemaal weg te laten. Of je überhaupt met de bus waar je voor betaald hebt mee kunt is vaak maar af te wachten.

20 januari van Luang Prabang naar Vang Vieng. Een busreis van 5 uur. Uiteindelijk duurde deze helaas 7 uur.
Waar de bus stopt, wanneer we waar en hoe laat aankomen blijft iedere keer weer een verrassing. Met 11 man in een busje dat eigenlijk bedoeld is voor 6 tot max 8. Koffers en tassen die simpelweg met een touwtje op het dak gebonden worden waarbij je je afvraagt of hij er nog wel ligt bij aankomst. Een schitterende maar slingerende met 304574 bochtige weg. Waarbij je serieus je hart af en toe ergens in je keel hebt aangezien er geen railing langs een afgrond staat. Dan wil ik het niet eens hebben over het rijden in het donker. Maargoed zoals jullie merken zijn we wel veilig aangekomen.
De eerste avond flink gefeest met een aantal gezellige backpackers in een locale kroeg, de avond begon zo leuk..maar eindigde helaas is een vreselijke nachtmerrie. De daaropvolgende 4 dagen werd ik letterlijk en figuurlijk gestoord van het rennen naar de toilet en weer terug naar bed. Niets meer en niets minder kan en wil ik hierover vertellen ;)

Terwijl ik mijn gehele maaginhoud achter liet gingen wij verder naar onze volgende bestemming. Met de bus van Vang Vieng naar Vientiane.

Vreemd keken we beide toen er een busje die al zeker 30 jaar afgeschreven zou moeten zijn en er een reis van een aantal uur stond te wachten. Gelukkig kwamen we er na een kwartier achter dat dit alleen de bus naar het busstation was. Aangekomen in Vientiane. Een grote stad waarvan we beide dachten dat hier wel wat te beleven viel. Helaas weinig backpackers en met uitzondering van 1 activiteit was hier niet veel te beleven. Met een beetje gesjoemel een hotel overnachting geboekt. We hadden besloten om eens niet vooraf te boeken maar te kijken of het goedkoper was wanneer je 1 overnachting gewoon bij het hotel zou boeken. Aangekomen bij ons gekozen hotel bleek het volgeboekt te zijn. Met een smoes dat er vast iets verkeerd was gegaan bij agoda werden we netjes naar een volgend goed hotel gebracht.

Een bijzondere rit bracht ons de volgende dag bij een buddha Park. Op zo'n 25 km. van Vientiane vandaan ligt het Boeddhapark Wat Xieng Khuan. Hier staan beelden van boeddhistische en hindoeïstische goden. Ze zeggen dat het een soort uit de hand gelopen hobby is. Ik vind het prachtig!

De volgende dag 28 januari zijn we met een vip bus naar onze volgende bestemming Thakhek gegaan.Daar begon ons avontuur :

" the loop "
Een vierdaagse rondtocht door een gedeelte van Laos met een scooter.
Bekend als 'the loop'.
Een tocht waarbij je de meest afgelegen dorpjes ziet, door de meest unieke en mooiste natuur word geleidt en waarbij je een kleine kijk hebt in het echte leven van de Lao mensen.

Zonder twijfel mijn mooiste ervaring in laos!

Dag 1. De scooters werden gestart en het schakelen hadden we gauw door. Goed voorbereid op reis, voldoende water, een extra flesje voor benzine, noodnummers en een routebeschrijving naar de verschillende watervallen en grotten, naar guesthouses en naar de high light The Kong La Cave.
Nog geen 10 minuten onderweg en de scooter van Boyd hield er al mee op. Gelukkig was het alleen maar de tank die leeg was.
In de eerste 80 km zouden we langs verschillende watervallen en grotten komen. Al gauw kwamen er matige signalen waarbij deze werden aangeduid. Beide waren we ervan overtuigd dat dit niet dezelfde waren als op onze kaart dus we reden ze maar voorbij. We zouden we tenslotte nog voldoende tegen komen. 150 km, 4 uur, pijnlijke kont en heel wat prachtige foto's verder kwamen we aan bij ons eerste overnachtingsplek. Het werd ons toen wel heel duidelijk dat we de eerste bijzondere plekken gemist hadden en het toch wel de activiteiten waren die op de kaart stonden. De overnachtingsplek was prachtig. Een hutje vlak aan het water, en een miljoen prachtige sterren kwamen toen het donker werd.

Dag 2. Na een beroerde nacht voor Boyd "ook hij kon ziek worden" toch besloten om door te rijden naar onze volgende bestemming. Wel besluiten we wat later te vertrekken omdat de nacht niet bepaald fantastisch was. Een beroerde weg stond ons te wachten. Ongeveer 50km van de loop is nog een onverharde weg. Ze zijn er mee bezig maar dit is een 10 jaren plan. Ondanks de slechte en ook gevaarlijke weg was dit wel de leukste en spannendste weg van de hele route. Nog 100 km verder gereden en de overnachtingsplek kwam als geroepen. De pijn in onze billen was verdubbeld.

Dag 3. 300km erop zitten. En op naar de cave!
Een rit van 50km zou ons erna toe brengen. Op advies van de hotel eigenaar zijn we iets terug gereden en zou de grote tevens verharde weg ons naar de cave leiden. Kong La Cave 45km. Oke gelukkig we waren op de goeie weg! 10km, 20km.. 35km...er zou nu toch wel een keer een volgend bord moeten komen? Een onzeker gevoel kwam en al gauw bleek dat we totaal verkeerd hadden gereden. We waren al lweer onderweg naar Thakhek. Het is wel duidelijk dat het aan duidelijke borden wel onbreekt. Een goeie 2u later kwamen we dan eindelijk aan bij de high light. In Laos zijn meerdere bijzondere groten de Kong La Cave is misschien wel de meest bijzondere.

De Kong La grot is is 7.5 km lang en meer dan 100 meter hoog en 90 meter wijd.In de grot staat water en je kunt deze dan ook alleen bezoeken met een bootje. Er liggen bootjes klaar bij de ingang van de grot, de mensen van het dichtsbijzijnde dorpje hebben samen een vaste prijs afgesproken en je moet dan ook een kaartje kopen. vervolgens stap je met max 3 man in je uitgeholde boomstam. Er zit gelukkig wel een soort van motor op deze boot en naast de bestuurder is er ook nog een minder jarig jochie mee met een grote, sterke lamp. Hiermee schijnt hij in het rond zodat je de grot kunt bekijken. Na het eerste stukje stap je uit om een klein stukje te lopen in de grot en de omgeving te bewonderen. en natuurlijk foto's te maken. Het jammere is dat als ik de foto's terug bekijk het gewoon niet eens in de buurt komt van wat ik daar heb gezien. Dan ga je verder. Bij laag water moet je wel af en toe uit stappen zodat de 2 mannen de boot over een grindbank kunnen trekken.NATUURLIJK mocht het dametje fijn blijven zitten. Na ongeveer 40 min ben je aan de andere kant van de grot hier wordt even aangelegd. Hier hadden we 5 minuten om rond te kijken.. het blijkt dat dit het enigste dorp is die via de grot te bereiken is. Er wonen wel normale mensen hoor.
De terugweg was lang en hetzelfde maarja wel de enigste weg terug.

Dag 4.
De reis terug naar Thakhek. Omdat we gisteren toch door zijn gereden stond ons nu nog maar 160 km te wachten. "Mits we goed zouden rijden". Hoewel we extra gepind hadden kwamen we door de extra overnachting incl eten en drinken toch niet heel goed uit. Op de weg terug was pinnen een must want we hadden met geluk nog geld voor 1 volle tank. Na 2 mislukte pogingen omdat op 1 of andere manier onze pinpas niet geaccepteerd werd had ik de stoute schoenen aangetrokken. Opzoek naar een backpacker en gelukkig had ik deze vriendelijke man gauw gevonden. In goed overleg heeft hij ons geld geleend en samen hebben we die avond gedineerd. Niets stond ons nog in de weg om veilig en snel terug te zijn. Dit keer is het ons zonder verkeerd gereden te hebben gelukt.

4 dagen een geweldige reis door Laos. Een aanrader voor iedere reiziger in azie.

Na 4 geweldige dagen wash et tijd om verder te reizen. 3 februari zijn we doormiddel van een locale bus richting Pakse gegaan. Een reis van 10u. Onze vriendelijke goed engels sprekende buurman en zijn kip in zak waren een plezierig begin. Plassen langs de kant van de weg met zijn allen op een rij niet. De inzittende van de bus hebben me ook laten weten dat het niet nodig is om minimaal een kilometer het bos in te lopen voor alleen een plas. Een miljoen keer stoppen voor op/uit stappers was overigens geen probleem. Een pauze om etente kopen wel. Zo hebben ze bedacht dat er 2x in de reis vrouwtjes binnen wandelen met kip op een stok incl. insecten. Zakjes rijst waarvan je mag hopen dat het eer net in is gedaan. Dit hebben we beide maar overgeslagen.

Aangekomen in Pakse regen we een sandaard ritueel van aangeboden tuktuk's. Natuurlijk begon ook deze man met een bedrag van 20.000 kip. ( 2 euro ) en konden we uiteindelijk mee voor 10.000 kip. Eigenlijk is het heel simpel. Je spreekt met iedereen vooraf af dat jeniet mee gaat voor het eerste bedrag dat hun opgeven. Zodra de chauffeur merkt dat de hele groep niet mee gaat, zakt hij vanzelf met de prijs.

Ook in Pakse was er een loop. Deze was qua kilometers gehalveerd en kon je dus ook gemakkelijk in 2 dagen afleggen.
Na een relaxt dagje hebben we samen de scooters gehuurd en gingen we weer op pad. Het zou dit keer 38km. zijn naar de eerste waterval. Prima te doen, dachten we. Moeilijk zou het niet kunnen zijn want het was 1 rechte weg. En op dezelfde weg zouden de watervallen aangegeven staan.
Na al een poos te hebben gereden hebben we toch maar eens naar de weg gevraagd, hoewel we begonnen zijn in Pakse, kwamen we na een goed uur ook weer aan in Pakse. Vraag ons niet hoe dit heeft kunnen gebeuren. Daar komt bij dat we tussendoor ook nog een keer om de weg hebben gevraagd, en hun aangaven dat we op de goeie weg zaten. Zelfs na 2 dagen nadenken zijn we er nog niet achter. Maargoed, omkeren en terug rijden. En gelukkig werden we beloont met 3 prachtige watervallen! De prachtige foto's komen z.s.m. op facebook. Doordat we zo verkeerd waren gereden, en we beide niet zoveel zin hadden in nog eens 200 km. hebben we besloten door te reizen naar de 4000 eilanden.

de reis naar de 4000 eilanden verliep prima. 3 uur met een prive busje, en dan nog een kwartiertje met de boot. Don Det, Don Khong en Don Khone, zijn de grootste eilanden. De welgeteld 4000 eilanden liggen verspreid in de Mekong-rivier op het zuidelijke puntje van Laos, vlakbij de grens met Cambodja. Denk niet aan paradijselijke eilandjes, want zelfs een stukje grond van een meter bij een meter behoort tot 1 van de 4000 eilanden.

Aangekomen in Don Det. Alles is hier "happy"(van cake tot in welk eten incl ' happy' je maar wilt), de helft van de toeristen slaapt niet volgens mij of slaapt op een matje, waar je normaal eet en chilt. Het is één en al Reagge. De 2e dag hebben we een fiets gehuurd en zijn we naar 1 van de grootste watervallen van azie gefietst. Foto's en natuurlijk weer een filmpje maken wel duidelijk waarom deze de mooiste is. Even gauw mijn angsten aan de kanten geschoven, en het water ingegaan. Tot zover ik kon staan natuurlijk. Veilig was het daar dan ook zeker niet, de stoming is zo sterk dat je hoe goed je ook in zwemmen bent, de stroming is 1000 maal sterker.

De dagen die volgenden waren relaxt. Het enige wat je hier kunt doen is chillen, daar waren we heel snel achter. Een hutje aan de mengkong, met ieder een eigen hangmat, een bed vol mieren en een ventilator die het niet doet. Maar het is hier heerlijk!

Bedankt voor alle leuke reacties op zowel mijn www. als facebook.
En ik hoop dat ook dit verhaal jullie een beetje laat merken dat ik het erg naar mijn zin heb, en geniet!

Morgen begint de reis naar Cambodja, op naar een nieuw avontuur!

Veel liefs van mij!